Lulluchapampa
Dit
was de eerste dag waar we onze baggage zelf dienden te dragen. Het begon ook duidelijker
drukker te worden omdat we ons hier op de classieke 4-dagen Inca Trail bevonden.
Zowat alle reisagentschappen op en rond de Plaza de Armas
in Cusco bieden de 4-dagen Inca Trail aan. Meer en meer begint men de 3 dagen
trail aan te bieden die wel goedkoper is maar beduidend zwaarder. Maar dezelfde
afstand dient afgelegd te worden in een hoger tempo en dus veel vermoeiender.
Vele reizigers komen achteraf hun beklag doen en wenstten dat ze toch de
4-dagen Inca Trail hadden gedaan. Je bent gewaarschuwd! |
Hoewel het astrologisch winter is in juli is het aangenamer
dan in de zomer omdat het droog blijft. De zon stond hoog aan de hemel en spreidt
zijn krachtige stralen uit over het subtropische regenwoud. We verloren zweet met
liters maar we wandelden door. We kwamen aan in een wondermooie subtropische wereld
die ons schaduw bood. Watervalletjes, orchideën, slingerplanten, lianen, mosses en
de stilte die enkel verbroken werd door de veelkleurige kolibries en papagaaien hypnotiseerden
ons voor uren.
Woorden
schieten te kort om de schoonheid van dit stukje natuur weer te geven. Om de 10 stappen
stopten we om te genieten van dit land van mirakels en puurheid. Dit was de Inca
Trail op zijn best, ruwe landschappen verlicht door de schoonheid van de natuur en
de luxe van deze goed bewaard gebleven en gerestaureerde Inca Trail met zijn vele
trappen en bochten. Vele uren stonden we daar, woordenloos, luisterend en contemplerend.
In het ruisen van de rollende rivieren en watervallen konden we Indianen horen zingen
en dansen. Was dit een hallicunatie of een deel van het mysterie? Hun taal was onbegrijpelijk
en leek recht de ziel binnen te dringen...
Uiteindelijk kwamen we boven het regenwoud uit op een hoogvlakte
waar lamas, paarden en ezels stonden te grazen. We verlieten de Inca Trail en wandelden
door deze enorme vlakte waar we onze kamplaats opmaakten. Zenon prepareerde zijn
gebruikelijke voedzame maaltijk en na een geanimeerd gesprek vielen we allen in een
diepe slaap.
Op
naar Warmihuanuska of de "Death Woman's Pass"
|