|
|
Intipata Vandaag was het afdalen en nog eens afdalen, ruim 1000m tot de Intipunku ofwel 'de Poort van de Zon' waar het heiligdom van Machu Picchu eindelijk zichtbaar zal zijn. Na ons ontbijt van granola en coca thee begonnen we aan onze voor de knieën erg lastige afdaling. De zonsopgang gaf ons een pictoresque beeld van gouden zonnestralen die doorgeen de diepe dalen binnenstroomden. Nadat we Phuyuptatmarca achter ons gelaten hadden doken we in het regenwoud. Het leek wel een eeuwige afdaling. We ontmoetten twee teams die bezig waren met documentaires te maken over Machu Picchu en de omgeving. In dit deel van de wereld leeft de kleinste colibrie ter wereld (5cm) en daar waren ze naar op zoek...
We weg naar Intipata is gemakkelijk te vinden. Bij het naderen van de ruïne van Wiñawayna zul je een hoogspanningsmast tegenkomen net naast de Trail. Allen zullen vervolgen via de rechterzijde van de mast maar Intipata zul je vinden als je de weg links van de mast volgt. Het neemt ongeveer 20 minuten in beslag en de weg is bijna horizontaal. We lieten Intipata letterlijk links liggen en vervolgden naar Wiñawayna waar Zenon ons opwachtte. Ze hadden reeds een middagmaal voor ons klaargemaakt, een lekere salade. Na een kort bezoek aan Wiñawayna vervolgden we tot de hostals op 5' van de ruïne. Tijd voor een biertje... Wiñawayna wordt gewoonlijk vertaald als 'Eeuwig Jong' maar het kan ook betekenen 'groeiend van jong naar oud', doelend op de aangeplante vegetatie die voedsel en geneesmiddelen verschaffen. Een vriend die de streek heel goed kent beweert dat Wiñawayna een hospitaal was, de laatste stopplaats voor de pelgrims om hun lichaam volledig gezond te maken vooraleer ze hun ziel konden reinigen in Machu Piccu voor de eeuwige reis. Vele planten met genezende kracht werden in de buurt gevonden, een laatste stopplaats om de ziel volledig te reinigen. We zullen het hoogste waarschijnlijk nooit niet weten. De Incas hadden geen geschrift zoals wij die kennen. Ten minste 80% van Wiñawayna bestaat uit terrassen, de rest uit een woonzone en enkele tempels bovenop de heuvel gebouwd. Een keten van ceremoniële baden zijn ook te bewonderen. En voor zij die heel erg van klimmen houden kunnen wat op de steile terrassen wat voetballen...
Onze laatste slaapplaats langs de Inca Trail... |
|
|||||||||||||
|
|
Sinds 12/08/2005 7696 keer bezocht |
Pagina gemaakt in 0.08 seconden